دو بیتی زیر تقدیم به معماران عزیز
خدا در هر کسی روحی دمیده برایش نقش هایی آفریده / ولی از آن میان اندک کسی را بسان خویش معمار آفریده
شعر زیر هم سروده شیخ بهایی هست که کمتر به مفهوم این شعر توجه شده :
همه روز روزه بودن همه شب نماز کردن***همه سال حج نمودن سفر حجاز کردن
ز مدينه تا به کعبه سر و پا برهنه رفتن***دو لب از براي لبيک به وظيفه باز کردن
به مساجد و معابد همه اعتکاف جستن***ز ملاهي و مناهي همه احتراز کردن
شب جمعه ها نخفتن به خداي راز گفتن***ز وجود بي نيازش طلب نياز کردن
به خدا که هيچکس را ثمر آنقدر نبخشد***که به روي نا اميدي در بسته بازکردن